BUNTOWINICZKA Z PUSTYNI - ALWYN HAMILTON

“Tell me that and we’ll go. Right now. Save ourselves and leave this place to burn. Tell me that’s how you want your story to go and we’ll write it straight across the sand.”

TYTUŁ : BUNTOWNICZKA Z PUSTYNI

AUTOR: ALWYN HAMILTON

CYKL : BUNTOWNICZKA Z PUSTYNI (TOM 1)

"Buntowniczka z pustyni" to tytuł, który szturmem zdobył bookstagram, ja sama skusiłam się na tę książkę jeszcze przed polską premierą. Na goodreads zbierała wtedy bardzo zróżnicowane oceny, więc postanowiłam sprawić o co tyle szumu. Czy książka o "wybuchowej jak proch strzelniczy" Amani, to rzeczywiście taka wyjątkowa lektura, a może jedynie piękna okładka? 

“The world makes things for each place. Fish for the sea, Rocs for the mountain skies, and girls with sun in their skin and perfect aim for a desert that doesn't let weakness live.” 

FABUŁA:

      Alwyn Hamilton zabiera nas na piaski pustyni do miejsca zwanego Dustwalk, gdzie mieszka nasza główna bohaterka Amani. Życie w Duskwalk dalekie jest jednak od sielanki, kręci się ono wokół nieludzkiej pracy do świtu do nocy, lud uciskany jest przez tyrana rządzącego krajem i jego popleczników, a młoda dziewczyna ma zostać żoną... własnego wujka. Bo w sumie co za różnica skoro i tak mieszkają już pod jednym dachem i musi ją żywić?  Mała rada Amani -uciekaj dziewczyno i to jak najszybciej!

"Pragnę wydostać się z tego miasta. Pragnę tego tak, jak pragnę oddychać"

Ciężko nie kibicować Amani w jej pomyśle, sama uciekałabym, gdzie pieprz rośnie.  Dziewczyna obmyśla plan, który nie końca idzie po jej myśli, bo krzyżuje go - jakby inaczej- przystojny nieznajomy. W między czasie na pustyni rodzi się rebelia, ludzie maja dość okrutnych rządów sułtana, a wieści głoszą, że książę Ahmed prawowity następca tronu szykuje się ,aby stawić czoło rządom ojca. Za to Amani musi zająć się swoją rebelią, chcąc odzyskać władzę nad własnym życiem pakuje się w nie lada tarapaty, za swoje nieposłuszeństwo ma zostać stracona, ale pomaga jej - jakby inaczej- przystojny nieznajomy ;)  I tu zaczyna się przygoda. Przygoda, która mknie przez piaski pustyni, odkrywając na nowo jej prastarą magię. Dzikie piaskowe rumaki, dżinów i proch strzelniczy. Właśnie tak, nie pomyliłam się, bo "Buntowniczka z pustyni" to jak sama autorka przyznaje, połączenie inspiracji bliskowschodnimi legendami i ... westernowym dzikim zachodem. I choć trzeba przyznać, że w dobie dość modnych retellingów i inspiracji bliskim wschodem wśród literatury YA ("Zakazane życzenie", "Gniew i świt") takie połączenie wydaje się być dość oryginalne, w moim odczuciu niestety zadziałało na niekorzyść.

BOHATEROWIE:

“But if knowledge was power, then the unknown was the greatest weakness of immortal things.” 

Amani - ma wszystkie cechy rasowej bohaterki literatury YA, jej aktualne życie to pasmo nieszczęść, ma cięty język i talent do pakowania się w kłopoty. W dodatku świetnie radzi sobie z bronią, chociaż to chyba za mało powiedziane- ta dziewczyna to z pewnością jeden z najlepszych rewolwerowców na pustni. Kryje w sobie też niezwykła tajemnicę i moc o której nie ma pojęcia. Czy mnie przekonała? Sama nie wiem, chwilami naprawdę ją lubiłam, ale na litość boską ta dziewczyna 3 razy zostawiała różnych bohaterów na pewną śmierć. Rozumiem, że chciała uciec, że musiała troszczyć się o siebie, ale kto obiecuję, że po kogoś wróci skoro później sam decyduję, aby nie dotrzymać słowa? To chyba najbardziej mnie w niej irytowało, lubię kiedy bohaterzy są wielowymiarowi, ale zostawianie przyjaciela w potrzebie ? 

Jin - tu ubolewam, że było to zbyt mało. Jego historie wydawały mi się dużo bardziej ciekawe niż ich aktualne przygody. Szkoda, że nie poznaliśmy go lepiej, bo miał spory potencjał.

Co do reszty bohaterów, to no cóż, nie przywiązałam się do nich za bardzo. Akcja mknęła niczym piaskowy Buraqi, w pewnym momencie poznałam masę bohaterów, ale bardzo powierzchownie. Zbyt powierzchownie. Nie zdążyłam przywiązać się do żadnego z nich, a kilku miało potencjał, choć doszukałam się braku logiki w ich niektórych zachowaniach. Nawet podczas sceny, kiedy jednemu z bohaterów dzieje się krzywda, ja która zupełnie nielogicznie przywiązuje się do bohaterów i rozpaczam nad ich bólem, tu zwyczajnie zrobiłam "Meh, no szkoda" i tyle. Tak bardzo byli mi obojętni.

                                              ŚWIAT WYKREOWANY:

Oryginalność świata Alwyn Hamilton polega na hybrydzie dzikiego zachodu z mitycznym bliskim wschodem, i do mnie osobiście ta wersja nie trafiła. Choć jestem zakochana w "Baśniach 1001 nocy" to zupełnie szczerze za westernami nigdy specjalnie nie przepadałam i to w jakimś stopniu popsuło mi zabawę.
Podobały mi się pustynne rumaki, podobały mi się legendy o dżinach - ich mocach i słabościach, ale zestawienie ich z rewolwerami i bombami trochę mnie nie przekonało.
Rozumiem, że może się to podobać, jednak mnie ani nie zaciekawiło ani nie porwało.

KSIĄŻKĘ POLECAM JEŚLI:

+ lubisz literaturę YA 

+uważasz, że połączenie baśni 1001 nocy z westernami to coś dla Ciebie

+-lubisz kiedy w książce cały czas coś się dzieje

KSIĄŻKI NIE POLECAM JEŚLI:

- przeczytałeś już dużo YA i szukasz czegoś oryginalnego

- nie przepadasz za westernami i baśniami

OCENA:

✩ ✩ ✩ ✯ ★ ★ ★ ★ ★ ★

6,5/10

OCENA KSIĄŻKOWEJ SROKI:

Okładka jest przepiękna. Tu zgodzę się w 100%, mam angielską wersję i jestem w niej zakochana, Polska również wygląda obłędnie, będzie pięknie wyglądać w kolekcji każdej okładkowej sroki:) 

PODSUMOWANIE:

Nie zrozumcie mnie źle "Buntowniczka z pustynni" nie jest książką złą, bawiłam się przy niej całkiem przyzwoicie. Nie jest to jednak nic, aż tak wyjątkowego czy porywającego. Fani literatury YA nie powinni być zawiedzeni, przygoda którą przeżyłam wraz z Amani była ciekawa, a momentami naprawdę wciągająca. Jednak czasem bardzo się nudziłam, akcja gnała do przodu, a ja nie potrafiłam się w nią zaangażować. Teoretycznie ta książka miała wszystko w czym mogłabym się zakochać- opis aż krzyczał, że to coś dla mnie- w praktyce była po prostu dobrą przygodówką, jednak nie do końca rozumiem zachwyty nad nią. Ja oczekiwałam czegoś ekscytującego, legend, walk, rebelii, mitycznych potworów i bohaterów budzących moją miłość bądź nienawiść- i tu srogo się rozczarowałam. Ani ich nie pokochałam, ani nie spotkałam ciekawych złych postaci. Sama nie wiem czy skuszę się na drugi tom. Może moja opinia jest taka, a nie inna bo, wcześniejszą lekturą był "Z mgły zrodzony", gdzie bohaterów kochałam i uwielbiałam, a rebelia poruszyła moje serce i porwała całkowicie w wir wydarzeń. Po takich książkach inne mogą wypadać przeciętnie ;)

A jak jest z Wami? Czy to tylko ja nie rozumiem fenomenu "Buntowniczki z pustyni"? Co Wam podobało się w tej książce? Często zdarza się, że sięgacie po jakiś tytuł bo, jesteście nim bombardowani z każdej strony i chcecie sprawić o co tyle szumu? I czy któreś z tych książek was zawiodły?

Alámenë,

Bestia