Liczba stron: 407
Przyznaję bez bicia - Caraval skusił mnie okładką. Ale przyznajcie sami czy ona nie jest BOSKA?😍😍😍 Mam w swoich zbiorach pięknie wydane, mam kilka z Barens and Noble Leatherbound Collection, ale to co jest urzekające w Caravalu, to fakt jak idealnie oddaje treść książki. Ogromnie doceniam dbałość autorów o szczegóły, kiedy biorąc do ręki książkę mam poczucie, że całość jest dopracowana w najmniejszym szczególe. Jako czytelnik czuję się miło rozpieszczona.
Caraval czekał, w całej swojej glorii na swoją kolej, bo miałam wątpliwości: bo to znów YA , i choć na goodreads ma ocenę 3.95 to zwyczajnie obawiałam się, że jak to czasem bywa z książkami na które jest duży hype okaże się przeciętniakiem, a za piękną okładką nie będzie czekać nic wyjątkowego. Caraval najpierw powitał mnie świeżością, której brakowało mi w YA, a później porwał w świat magicznej iluzji, w której nie można wierzyć niczemu i nikomu.
“Every person has the power to change their fate if they are brave enough to fight for what they desire more than anything.”
FABUŁA:
Historia zaczyna się na wyspie Trisda, gdzie mieszkają dwie siostry Scarlett i Donatella. Ojciec dziewcząt jest gubernatorem i najbogatszym człowiekiem na wyspie, niestety jest też okrutnym i bezwzględnym tyranem. Manipuluje córkami wykorzystując ich wzajemne przywiązanie, zawsze krzywdząc jedną na oczach drugiej i karając je za najmniejsze przewinienia. W życiu starszej siostry pojawia się okazja, żeby wyrwać się spod tyranii ojca, gdyż ten obiecał oddać ją za żonę pewnemu bogatemu hrabiemu. I o ile taki scenariusz dla większości dziewczyn nie wydaje się spełnieniem marzeń, co najwyżej koszmaru, Scrarlett widzi w tym swoją szansę na ucieczkę i na nowe życie dla siebie i siostry. Jest jeszcze jedno marzenie, które łączy siostry- Caraval. Cieżko wyjaśnić czym właściwie jest owy Caraval. To swego rodzaju przedstawienie, połączenie iluzji, cyrku i bardzo specyficznej gry, rozgrywającej się w odosobnionym dla ludzi miejscu, na który wstęp mają jedynie Ci którzy otrzymają zaproszenie. Starsza z sióstr co roku wysyła list do Mistrza Legendy, organizatora Caravalu, z prośbą o zaproszenie jej i siostry na to wyjątkowe wydarzenie. I właśnie w momencie, kiedy Scar ma szansę zmienić życie swoje i swojej siostry poprzez ślub z hrabią, bohaterki dostają upragnione zaproszenie do udziału w grze. Scarlett jest gotowa porzucić swoje młodzieńcze marzenia i spełnić swój obowiązek, wychodząc z mąż. Jednak młodsza Tella nie ma zamiaru tak łatwo się poddać i zaakceptować życie, o co najmniej, niepewnej przyszłości. Z pomocą młodego żeglarza, uprowadzają Scareltt, po czym udają się na wyspę mistrza Legendy, aby przyjąć jego zaproszenie i wziąć udział w tej niesamowitej rozgrywce. Wygraną w Caravalu jest spełnienie życzenia zwycięzcy, wystarczy jedynie podążać za wskazówkami tajemniczego Legendy i odnaleźć wskazaną rzecz. Z tym wyjątkiem, że tym razem to nie rzecz została ukryta i czeka na odnalezienie, tym razem jest to siostra Scar - Tella.
BITTER SWEET SYMPHONY
Mam ogromny problem z ocenieniem tej powieści. Z jednej strony zakochałam się w idei Caravalu- rozgrywki, pełnej iluzji. Iluzji w swojej czystej postaci, gdzie na każdym kroku zaznaczane jest, żeby nie wierzyć niczemu i nikomu. Podobały mi się dziwne postacie i kreacje, które stworzyła autorka, wróżbita przepowiadający przyszłość z tatuaży? To tylko jeden niezwykły przykład. Czasem dawałam się ponieść gęstej, mrocznej i iskrzącej sekretami atmosferze Caravalu i wtedy czytało mi się tę książkę bardzo dobrze. Słyszałam opinię, że to połączenie Alicji w Krainie Czarów i Igrzysk Śmierci, i faktycznie coś w tym jest :)
“What happens beyond this gate may frighten or excite you, but don’t let any of it trick you. We will try to convince you it’s real, but all of it is a performance. A world built of make-believe. So while we want you to get swept away, be careful of being swept too far away. Dreams that come true can be beautiful, but they can also turn into nightmares when people won’t wake up.”
Szalenie podobał mi się handel na Caravalu, w którym, aż roi się od rzemieślników świadczących najdziwniejsze na świecie usługi. Możemy zakupić wszystko, jednak nie zapłacimy za nic pieniędzmi. Co byście powiedzieli , gdyby za wskazanie drogi na skróty, ktoś odebrałby na godzinne Wasz głos? Nie? To może wyznanie swojej tajemnicy? Lub jeden dzień z życia? Bardzo łatwo zatracić się w iluzji i zapłacić za to ogromną cenę.
Gdyby ten sam pomysł wykorzystać w literaturze dla dorosłego czytelnika, pewnie byłabym zachwycona, jednak motywy YA nieco popsuły mi zabawę.
Po pierwsze główna bohaterka- Scarlett, sama robiłabym wszystko, żeby uciec od ojca dziewczyn, ale serio pomysł wyjścia za mąż za nieznajomego (którego na dodatek wybrał jej -OJCIEC), wydaje się komuś dobrym pomysłem? I to pomysłem, którego bohaterka będzie się trzymać tak mocno, że nagle marzenie o Caravalu przestaje być ważne? Bo wiecie, Hrabia pisał jej listy i w tych listach pisze jak dobry człowiek. Serio dziewczyno?! Tyle wystarczy Scar, żeby zaryzykować przyszłość swoją i siostry.
Z czasem nabiera nieco rozumu i pod koniec książki pokazuje charakter, ale niesmak pozostał.
Liczyłam też na nieco więcej rywalizacji z innymi uczestnikami, cały czas towarzyszymy Scarlett, i chociaż stawka rozgrywki jest ogromna, to nie widziałam specjalnego zaangażowania i rywalizacji, pomiędzy innymi uczestnikami. Myślę, że mogłoby to dodać nieco dynamiki.
Sama intryga zbudowana jest całkiem nieźle, Stephanie Garber pomału odkrywa karty i stara się zaciekawić czytelnika, a czasem nawet sprowadzić na manowce. Bo przecież wszystko jest grą.
Na kartach tej książki nie możecie wierzyć w nich co czytacie.
Było mi mało Caravalu, chciałam więcej dziwnych i tajemniczych postaci, chciałam więcej zadań i zagadek, więcej tajemnic i iluzji.
“She imagined loving him would feel like falling in love with darkness, frightening and consuming yet utterly beautiful when the stars came out.”
Oczywiście nie zabrakło romansu, był całkiem miły, nienachalny, chociaż sama z chęcią wybrałabym innego uczestnika gry 🖤.
Sam styl autorki jest naprawdę przyjemny, plastyczny, nie wiem jak z polskim tłumaczeniem, ale w oryginalne czytało się bardzo dobrze.
“Every person has the power to change their fate if they are brave enough to fight for what they desire more than anything.”
KSIĄŻKĘ POLECAM JEŚLI:
+ szukacie ciekawej fabuły w kanonie YA
+ lubicie klimaty "The Night Circus" czy "Alicji w Krainie Czarów"
+ nie boicie wejść do gry w, której wszystko jest iluzją
KSIĄŻKI NIE POLECAM JEŚLI:
-bohaterka, która twierdzi że wyjście za mąż za nieznajomego to dobry pomył- nie jest na Wasze nerwy ;)
- motywy YA już Wam się przejadły
-boicie się jakiej iluzji użyje na Was Mistrz Caravalu, żeby wyciągnąć Wasze najskrytsze lęki...
OCENA:
7/10
✩ ✩ ✩ ★ ★ ★ ★ ★ ★ ★
OCENA OKŁADKOWEJ SROKI:
Czy ja muszę jeszcze coś dodawać? #bookporn
PODSUMOWANIE:
Jeśli podejdziecie do Caravalu nie oczekując powieści bez wad, to możecie bawić się naprawdę świetnie. Ja tak właśnie do niej podeszłam i stąd też tak wysoka ocena. Widząc, że Stephanie Garber włożyła całe serce w tak obłędne wydanie swojej debiutanckiej powieści, stwierdziłam - kobieto rób ze mną co chcesz. I postanowiłam cieszyć się tym co mi zaoferowała, a zaoferowała mi coś wyjątkowego. I mimo widocznych wad, kupiła mnie ta powieść, i z niecierpliwością czekam na drugi tom. "Legendary" wychodzi już w maju, a trzeba przyznać, że postać Legendy wzbudziła moje zainteresowanie :)
Czy wziełabym udział w Caravalu znając całe ryzyko?
Z całą pewnością! Chyba muszę wziąć przykład z sióstr Dragana i zacząć wysyłać listy do Mistrza Legendy:)
A wy czytaliście Caraval? A może macie inne godne polecenia i ciekawe YA? Bo choć zawsze obiecuję, że robię sobie od nich przerwę, to nie mogę się oprzeć mojemu guilty pleasure :)
Alámenë,
Bestia
